Los Angeles'ta kariyerlerini sürdüren bir piyanist ve bir aktris, geleceğe yönelik özlemlerini uzlaştırmaya çalışırken birbirlerine aşık olurlar.
NOT: Yazımda SPOİLER YOKTUR!!! Gönül rahatlığı ile okuyabilirsiniz!
Canlı renkler ve sahnelerin havasını belirleyen müzik notalarının kullanımı kendimi zamanda geriye götürdü. Bu film sadece geçmiş yılların Hollywood'una güzel bir nostaljik selam vermekle kalmıyor, aynı zamanda zamansız bir aşk hikayesini de hissettiriyor. Gosling ve Stone, müzikal ve dans numaraları sırasında ekranda kimyalarına bir çekicilik katıyor. Tüm bu yönler, birçok kişinin hayatta deneyimlediği ve izleyicilere hala bir umut ve merak duygusu sağlayan ham bir aşk tasvirine yol açıyor. Açılış sahnesinden Goslings piyanosunun çaldığı son notaya kadar büyülendim. Bu filmi kesinlikle herkese tavsiye ederim!
Filmin ilginç dip notlarından bir tanesi ise Emma Stone "Audition (The Fools Who Dream)" şarkısını canlı olarak seslendirdi. Diyalogdan şarkı söylemeye ne zaman geçeceğine o karar verirdi. Dudaklarını senkronize ettiği önceden kaydedilmiş bir parça yoktu. Şarkının bestecisi Justin Hurwitz başka bir odada kulağında piyano çalıyordu. Yönetmen Damien Chazelle , bunun Emma'nın sahne üzerinde daha fazla kontrol sahibi olabilmesi için yapıldığını söyledi. Ayrıca Tom Hanks filmden o kadar etkilenmişti ki, Sully filmi için düzenlediği basın toplantısında tüm muhabirlere fırsat buldukça filmi izlemelerini söyledi.
Sonuç olarak; Bir rüyanın gerçekleşmesi gibi harikulade büyüleyici bir film. Whiplash (2014) etkisi gibi bir etki bırakacağı ise aşikar.
Yorumlar
Yorum Gönder